Wiele osób w starszym wieku dotyka tak zwane drżenie samoistne. Drżenie samoistne objawia się drżeniem dłoni oraz drżenie głowy. Drżenie dłoni w przypadku drżenia samoistnego może przybierać rozmiary, które w znaczący sposób utrudnią wykonywanie prozaicznych, codziennych czynności. Jedną z najbardziej charakterystycznych cech drżenia samoistnego jest jego zmniejszanie się po wypiciu alkoholu. Objawy samoistnego drżenia z kolei stają się silniejsze pod wpływem przeżywanych przez nas emocji. Lekka postać samoistnego drżenia nie jest leczona. Pacjentom ze stwierdzonym drżeniem samoistnym zaleca się jedynie unikanie stresujących sytuacji, nie jest wskazane także picie napojów zawierających kofeinę. Z kolei ciężka postać drżenia samoistnego wymaga terapii farmakologicznej. Najczęściej pacjenci przyjmują leki należące do grupy betablokerów. Często leki te łączy się z lekami o działaniu uspakajającym oraz z lekami przeciwpadaczkowymi. U ludzi po 50 roku życia może pojawiać się także drżenie spoczynkowe – objaw choroby Parkinsona.